Kapadokya'da bulunan neolitik çanak-çömlek ve aletler bölgede insanlığın erken yaşta varlığını kanıtlıyor. Modern Kültepe kasabasında yapılan kazılar, 3. binyıldan kalma Hitit-Asurlular'ın Kanesh şehrinin kalıntılarını ortaya çıkarmıştır. Kaneşe'de bir Asur tüccar kolonisi kalıntılarından elde edilen onbinlerce kil tableti, Türkiye'de keşfedilen en eski yazılı belgelerdendir.

Kapadokya'nın en erken görünümü, Kapadokya'nın feodal soylularına bir İranlı satraplığın hakim olduğu ve Zerdüşt tapınak kültlerinin yaygın olduğu 6. yüzyıl basımından kalmıştır. Sağlam arazisi ve mütevazi tarımsal üretimi nedeniyle, bölge sadece birkaç önemli şehirle birlikte antik dönemde az gelişmiş kaldı.

Kapadokya'nın en erken görünümü, Kapadokya'nın feodal soylularına bir İranlı satraplığın hakim olduğu ve Zerdüşt tapınak kültlerinin yaygın olduğu 6. yüzyıl basımından kalmıştır. Sağlam arazisi ve mütevazi tarımsal üretimi nedeniyle, bölge sadece birkaç önemli şehirle birlikte antik dönemde az gelişmiş kaldı.

Kapadokya'nın Bizans İmparatorluğu'nun doğusu üzerindeki konumu saldırıyı açık bıraktı. 5. yüzyıldaki aşiret grupları tarafından gerçekleştirilen baskınlar bölgede daha ağır tahkimatı teşvik etti. 611'de Sasan ordusu tarafından yapılan bir akın kapadokya başkenti Caesarea'yı (modern Kayseri) yok etti. Kapadokya'ya gelen Arap baskınları 7. yüzyılda başlamış ve 10'uncu sırada devam etmiştir. Bu istikrarsızlık dönemlerinde, Kapadokya'nın insan yapımı mağaralar ve tünellerin büyük kompleksleri, sığınma evleri olarak kullanılmak üzere mevcut yapılardan inşa edilmiş veya genişletilmiş olabilir. Bununla birlikte, inşaatlarının kesin tarihlerinin belirlenmesi zorlaştı.